Nynorskordboka
kime 1, kim
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein kim | kimen | kimar | kimane |
| ein kime | |||
Походження
frå lågtyskЗначення та вживання
- lite planteanlegg i dvaletilstand i frøet;
- i overført tyding: spire (1, 2);
Приклад
- her ligg kimen til løysinga