Nynorskordboka
kant 1
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
ein kant | kanten | kantar | kantane |
Походження
gjennom gammalfransk cant, italiensk canto ‘hjørne, krok’ og latin ‘hjulring’; frå gresk kanthosЗначення та вживання
- skjeringslinje mellom to sideflater;hjørne, spiss
Приклад
- høvle kanten
- ytste del eller rand
Приклад
- kanten av bordet
- smalaste side;
Приклад
- liggje kant i kant;
- stå på kant
Фіксовані вирази
- frynsete i kantenmoralsk tvilsam, ikkje heilt heiderleg
- ha skarpe kantarvere vanskeleg å omgåast
- kome på kant medbli usamd med;
kome i motsetnad til - på ein kant(lett) rusa
- på kantenpå grensa til det ein kan godta eller akseptere
- vere heilt på kanten av det forsvarlege;
- graffiti som er på kanten