Nynorskordboka
avgrunn
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein avgrunn | avgrunnen | avgrunnar | avgrunnane |
Походження
frå lågtyskЗначення та вживання
- høgt stup ned mot eit djup ein ikkje ser botnen av;djup kløft
Приклад
- geita ramla rett i avgrunnen
- i overført tyding: stor meiningsskilnad
Приклад
- det var ein avgrunn mellom dei i synet på religionen