Nynorskordboka
instinkt
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit instinkt | instinktet | instinkt | instinkta |
Походження
av latin instinctus ‘tilskunding’Значення та вживання
- medfødd gjevnad (2) til å handle føremålstenleg utan klart medvit om mål eller middel;medfødd drift;umedviten forståing
Приклад
- villreinen følgjer instinktet sitt og går mot vinden;
- handle på instinkt;
- instinktet mitt fortalde meg at noko var gale
Приклад
- han hadde eit sikkert instinkt når det galdt forretningar