Nynorskordboka
induksjon
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein induksjon | induksjonen | induksjonar | induksjonane |
Походження
frå latin , av inducere ‘føre inn’; jamfør indusereЗначення та вживання
- i filosofi: det å slutte frå ei rekkje einskildtilfelle til det allmenne;motsett deduksjon (2)
- i fysikk: det å få fram elektrisk straum i ein leiar ved å endre magnetfeltet rundt
Приклад
- elektrisk induksjon
- i biologi: det at visse celler eller stoff, særleg under fosterutviklinga, utløyser ein bestemt vekst hos visse andre celler eller gjer at visse andre stoff blir laga
- i medisin: det å framkalle eller stimulere til ein ønskt respons
Фіксовані вирази
- elektromagnetisk induksjonproduksjon av elektrisitet ved å endre den magnetiske fluksen (1 gjennom ein straumkrins
- elektrostatisk induksjondet at elektrisk ladning blir utvikla på overflata av ein leiar (3) når leiaren blir plassert i eit elektrostatisk felt