Nynorskordboka
impuls
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein impuls | impulsen | impulsar | impulsane |
Походження
av latin impulsus ‘støyt, tilskunding’, av impellere ‘støyte til, skuve fram’Значення та вживання
Приклад
- ho handla på rein impuls
- idé eller inspirasjon som set i gang ei utvikling eller ein prosess
Приклад
- reise ut og få nye impulsar;
- det nye miljøet gav dei mange nye impulsar
- kort støyt av elektrisk energi;
- i fysikk: produkt av ei kraft og tida ho verkar;