Nynorskordboka
hovding, høvding
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein hovding | hovdingen | hovdingar | hovdingane |
| ein høvding | høvdingen | høvdingar | høvdingane |
Походження
norrønt hǫfðingi; av hovudЗначення та вживання
- overhovud for ei stamme eller eit folk
Приклад
- hovdingen kjempa for folket sitt
- mest om norrøne forhold; leiande person i ein krins
Приклад
- han var storbonde og hovding vest i landet
- i overført tyding: leiar (1) for ei sak, rørsle eller liknande
Приклад
- ein hovding i målrørsla
- som etterledd i ord som
- åndshovding