Nynorskordboka
horisont
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
ein horisont | horisonten | horisontar | horisontane |
Походження
av latin horizon, genitiv horizontis, av gresk horizon ‘avgrensande’; samanheng med horosЗначення та вживання
- rand der ein ser himmelen møte jorda i det fjerne;
Приклад
- sola forsvann i horisonten;
- mørke skyer samlar seg i horisonten
- spennvidd av kunnskap, interesser, skjøn og liknande
Приклад
- lesing av god litteratur utvidar horisonten
- i fagmål: storsirkel som blir laga ved skjering mellom eit horisontalplan på observasjonsstaden og himmelkula
Фіксовані вирази
- ha ein snever horisontvere sneversynt, trongsynt, lite opplyst