Nynorskordboka
hoff
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit hoff | hoffet | hoff | hoffa |
Походження
frå lågtysk, jamfør norrønt hof ‘gard’; same opphav som hov (3Значення та вживання
- hushaldet og næraste tenarskap og funksjonærar til kongehus
Приклад
- hoffa rundt om i Europa;
- gjere teneste ved hoffet
- gruppe av beundrarar som ein person har rundt seg
Приклад
- han sit der borte med hoffet sitt rundt seg
Фіксовані вирази
- halde hoffomgje seg med beundrarar