Nynorskordboka
helgen
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein helgen | helgenen | helgenar | helgenane |
Походження
av gammallågtysk (thie) helagon ‘(dei) heilage’Значення та вживання
- i den katolske kyrkja: avliden (1) person som er kjend heilag og blir dyrka religiøst;
Приклад
- ho vart kåra til helgen etter at ho døydde
- opphøgd ideal (1, 2)
Приклад
- han er ein helgen for fansen