Nynorskordboka
grus 1
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
ein grus | grusen | grusar | grusane |
Походження
frå lågtysk; samanheng med grut og grynЗначення та вживання
masse av småstein eller knuste korn (4) frå større steinar (med kornstorleik mellom 2 og 60 mm);
naturleg blanding av sand og småstein
Приклад
- leggje grus på vegen;
- fotballkampen går på grus
Фіксовані вирази
- i grusi ein tilstand av øydelegging;
i ruinar- mange hus vart lagt i grus;
- heile kyrkja fall i grus;
- livet deira er lagt i grus