Nynorskordboka
assimilere
assimilera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å assimileraå assimilere | assimilerer | assimilerte | har assimilert | assimiler! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| assimilert + іменник | assimilert + іменник | den/det assimilerte + іменник | assimilerte + іменник | assimilerande |
Вимова
asimileˊreПоходження
av latin assimilare ‘gjere lik’, av ad ‘til’ og similis ‘lik’Значення та вживання
- gjere heilt eller delvis lik;smelte saman
Приклад
- dei tilflytta vart snart assimilerte i bygdesamfunnet
- ta opp og gjere til ein homogen del av seg sjølv
Приклад
- assimilere framande kulturelement
- i fysiologi: (ta eller suge opp i seg og) lage om næringsemne til sambinding(ar) som går inn som ein del av organismen
Приклад
- plantene assimilerer karbondioksid