Nynorskordboka
godvillig, godviljug
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| godviljug | godviljug | godviljuge | godviljuge |
| godvillig | godvillig | godvillige | godvillige |
Значення та вживання
som skjer av eigen vilje;
utan press;
utan å gjere motstand
Приклад
- gjere noko godvillig;
- følgje godvillig med politiet