Nynorskordboka
arrestere
arrestera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å arresteraå arrestere | arresterer | arresterte | har arrestert | arrester! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| arrestert + іменник | arrestert + іменник | den/det arresterte + іменник | arresterte + іменник | arresterande |
Вимова
aresteˊreПоходження
gjennom lågtysk, frå gammalfransk arester ‘fasthalde, hindre’; av latin ad ‘til’ og restare ‘bli att’Значення та вживання
- setje fast, fengsle (1) mellombels (til etterforskinga er ferdig og dommen avsagd)
Приклад
- arrestere ein mistenkt;
- bli arrestert for fyll
- syne at noko ikkje er rett
Приклад
- arrestere ein påstand;
- debattanten vart arrestert av ordstyraren