Nynorskordboka
føye
føya
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å føyaå føye | føyer | føydde | har føydd | føy! |
| har føytt |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| føydd + іменник | føydd + іменник | den/det føydde + іменник | føydde + іменник | føyande |
| føytt + іменник | ||||
Походження
frå lågtysk; same opphav som fuge (3Значення та вживання
- forme, setje saman, leggje attåt
Приклад
- føye delane i hop;
- kleda føyer seg etter kroppen
- gje etter for;la nokon få viljen sin
Приклад
- dei lyt føye han i alt;
- den får føye seg som har vitet
Фіксовані вирази
- føye tilsetje attåt, leggje til
- føye til ein merknad