Nynorskordboka
førestille
førestilla
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å førestillaå førestille | førestiller | førestilte | har førestilt | førestill! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| førestilt + іменник | førestilt + іменник | den/det førestilte + іменник | førestilte + іменник | førestillande |
Походження
frå tysk ‘stille fram for ein’; av fore-Значення та вживання
- framstille, stå for, gje att, vise
Приклад
- biletet førestiller eit vinterlandskap
Фіксовані вирази
- førestille segtenkje seg noko;
sjå for seg;
ane- det er vanskeleg å førestille seg korleis livet skal bli