Nynorskordboka
føn
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein føn | fønen | fønar | fønane |
Походження
gjennom tysk; frå latin ‘vestavind’Значення та вживання
- varm, nedstigande vind frå lesida av fjell
Приклад
- i føn og fleire varmegrader er lufta svært tørr
- tørking og forming av hår med fønar
Приклад
- dagleg vask og føn slit på håret