Nynorskordboka
frikjenne
frikjenna
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å frikjennaå frikjenne | frikjenner | frikjende | har frikjent | frikjenn! |
| frikjente |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| frikjend + іменник | frikjent + іменник | den/det frikjende + іменник | frikjende + іменник | frikjennande |
| frikjent + іменник | den/det frikjente + іменник | frikjente + іменник | ||
Значення та вживання
døme nokon skuldfri (1);
frifinne
Приклад
- bli frikjend i retten;
- han vart frikjent for drapet