Nynorskordboka
fri 4, frie 2
fria
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å fri | frir | fridde | har fridd | fri! |
| har fritt | ||||
| å friaå frie | friar | fria | har fria | fri!fria!frie! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| fridd + іменник | fridd + іменник | den/det fridde + іменник | fridde + іменник | friande |
| fritt + іменник | ||||
| fria + іменник | fria + іменник | den/det fria + іменник | fria + іменник | |
Походження
av lågtysk vrien; samanheng med norrønt frjá ‘elske’ og fredЗначення та вживання
- be nokon om å gifte seg med ein
Приклад
- guten fridde til jenta;
- ho fridde og fekk ja
- prøve å gjere seg populær hos nokon
Приклад
- fri til publikum;
- partiet frir til ungdomen