Nynorskordboka
forvikling
іменник жіночий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
ei forvikling | forviklinga | forviklingar | forviklingane |
Походження
frå tysk; av for- (2 og vikle (1Значення та вживання
innfløkt situasjon, floke (1, 2);
Приклад
- det vart mange forviklingar med alle desse slektskapstilhøva;
- her er det duka for forviklingar