Nynorskordboka
forsøme, forsømme
forsøma, forsømma
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å forsømaå forsøme | forsømer | forsømde | har forsømt | forsøm! |
forsømte | ||||
å forsømmaå forsømme | forsømmer | forsømde | ||
forsømte |
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
forsømd + іменник | forsømt + іменник | den/det forsømde + іменник | forsømde + іменник | forsømande |
forsømt + іменник | den/det forsømte + іменник | forsømte + іменник | ||
forsømd + іменник | den/det forsømde + іменник | forsømde + іменник | forsømmande | |
forsømt + іменник | den/det forsømte + іменник | forsømte + іменник |
Походження
av lågtysk sumen ‘nøle’Значення та вживання
Приклад
- forsøme pliktene sine;
- forsøme skulen;
- forsøme sjansen;
- ta att det forsømde
Фіксовані вирази
- forsøme segikkje nytte seg av ei moglegheit;
ikkje gjere det ein bør, ikkje passe på- styret forsømde seg