Nynorskordboka
forsikre
forsikra
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forsikraå forsikre | forsikrar | forsikra | har forsikra | forsikr!forsikra!forsikre! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| forsikra + іменник | forsikra + іменник | den/det forsikra + іменник | forsikra + іменник | forsikrande |
Походження
frå lågtysk ‘gjere sikker’; av for- (2Значення та вживання
- teikne forsikring (3) på;
Приклад
- forsikre huset sitt;
- forsikre kunstverk mot skade og tjuveri;
- ho var heldigvis forsikra
Фіксовані вирази
- forsikre seg omgjere seg viss på
- forsikre seg om at døra er låst