Nynorskordboka
forsett 1
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit forsett | forsettet | forsett | forsetta |
Походження
frå lågtysk , opphavleg med tyding ‘noko som ein set seg føre’Значення та вживання
- noko ein tenkjer å gjere;føremål (1), plan
Приклад
- gje opp forsettet sitt
- i jus: det at ein tiltala har vore klar over konsekvensane av handlingane sine;til skilnad frå aktløyse
Фіксовані вирази
- med forsettmed vitende og vilje
- handle med forsett;
- gjere brotsverk med forsett