Nynorskordboka
forblø, forbløde
forbløda
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forblø | forblør | forblødde | har forblødd | forblø! |
| har forblødt | ||||
| å forblødaå forbløde | forbløder | har forblødd | forblød! | |
| har forblødt |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| forblødd + іменник | forblødd + іменник | den/det forblødde + іменник | forblødde + іменник | forblødande |
| forblødt + іменник | ||||
| forblødd + іменник | ||||
| forblødt + іменник | ||||
Походження
frå lågtysk ‘blø for mykje’; av for- (2Значення та вживання
- blø i hel
- i overført tyding: tappast for krefter og ressursar;gå til grunne
Приклад
- landet forblør