Nynorskordboka
forbinde
forbinda
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forbindaå forbinde | forbind | forbatt | har forbunde | forbind!forbitt! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| forbunden + іменник | forbunde + іменник | den/det forbundne + іменник | forbundne + іменник | forbindande |
Походження
frå lågtysk ‘binde for, om’Значення та вживання
- leggje forbinding om;bandasjere
Приклад
- forbinde eit sår
- binde eller knyte saman
Приклад
- brua forbind øya med fastlandet;
- dette var noko vi forbatt med byen;
- Selbu har folk forbunde med selbuvottar