Nynorskordboka
fløyte 1
іменник жіночий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
ei fløyte | fløyta | fløyter | fløytene |
Походження
gjennom lågtysk, frå gammalfransk; truleg samanheng med latin flare ‘puste’Значення та вживання
- røyrforma blåseinstrument
Приклад
- spele på fløyte
- som etterledd i ord som
- blokkfløyte
- seljefløyte
- tverrfløyte
- pipe (1, 1) til å blåse signal i
Приклад
- domaren bles i fløyta;
- fløyta gjekk for full tid