Nynorskordboka
anløpe, anlaupe
anløpa, anlaupa
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å anlaupaå anlaupe | anlauper | anlaupte | har anlaupt | anlaup! |
| å anløpaå anløpe | anløper | anløpte | har anløpt | anløp! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| anlaupt + іменник | anlaupt + іменник | den/det anlaupte + іменник | anlaupte + іменник | anlaupande |
| anløpt + іменник | anløpt + іменник | den/det anløpte + іменник | anløpte + іменник | anløpande |
Походження
gjennom bokmål; frå lågtyskЗначення та вживання
- om fartøy: gå innom, stoppe ved
Приклад
- ferja anløper kaia
- om metall: endre seg på overflata;
- varme opp att herda stål for å gjere det seigare og meir strekkfast;