Nynorskordboka
ekstrapolere
ekstrapolera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å ekstrapoleraå ekstrapolere | ekstrapolerer | ekstrapolerte | har ekstrapolert | ekstrapoler! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| ekstrapolert + іменник | ekstrapolert + іменник | den/det ekstrapolerte + іменник | ekstrapolerte + іменник | ekstrapolerande |
Походження
av latin polire ‘glatte, polere’Значення та вживання
- i matematikk: rekne ut ukjende storleikar ut frå kjende storleikar;jamfør framskrive
Приклад
- ekstrapolere trendar
- i overført tyding: overføre frå noko kjent til noko ukjent
Приклад
- ekstrapolere eigne erfaringar til å gjelde all forsking