Nynorskordboka
dogme
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit dogme | dogmet | dogme | dogma |
Походження
av gresk dogma ‘meining’, av dokein ‘meine’; same opphav som dosere (1Значення та вживання
- kyrkjeleg læresetning
- oppfatning som ein (utan prov eller grunngjeving) går ut frå er sann
Приклад
- politiske dogme