Nynorskordboka
dikte
dikta
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å diktaå dikte | diktar | dikta | har dikta | dikt!dikta!dikte! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| dikta + іменник | dikta + іменник | den/det dikta + іменник | dikta + іменник | diktande |
Походження
norrønt dikta, av lågtysk dichten, påverka av latin dictare; jamfør diktereЗначення та вживання
Приклад
- dikte ein song;
- dikte ei historie;
- dikte om kjærleik
- finne på;fantasere
Приклад
- dikte i hop ei skrøne;
- dikte opp ei historie