Nynorskordboka
alvor
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit alvor | alvoret | alvor | alvora |
Походження
norrønt alvara, opphavleg ‘det å vere heilt sann, ærleg’Значення та вживання
- verkeleg meining, fast overtyding
Приклад
- meine noko i fullt alvor;
- på ramme alvor;
- seie noko med stort alvor;
- blande skjemt og alvor
- (hard) røyndom, realitet;
Приклад
- uvêret tok til for alvor;
- ikkje forstå alvoret i situasjonen;
- dødsens alvor;
- blodig alvor;
- gjere alvor av noko
- stø framferd;alvorleg lag (11)
Приклад
- det finst ikkje alvor i ho, ho berre tøysar;
- det gjeld å syne alvor i arbeidet
Фіксовані вирази
- ta på alvorta noko(n) høgtideleg, seriøst;
medgi tydinga, rekkjevidda av noko(n)- ta klimaendringar på alvor;
- dei synest ikkje dei blir tekne på alvor;
- dette er eit problem som må takast på alvor