Nynorskordboka
altar, alter
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit altar | altaret | altar | altara |
| eit alter | alteret | alter | altera |
Походження
norrønt altari, altera; av latin altareЗначення та вживання
- i den kristne kyrkja: bord i koret der ein del av gudstenesta blir forretta og ein del av dei kyrkjelege handlingane blir utførte
Приклад
- presten stod ved altaret
- i overført tyding noko: som er så viktig at det minner om religiøs tilbeding
Приклад
- bli ofra på realpolitikkens altar
Фіксовані вирази
- gå til altarsgå til nattverd
- stå for altaretgifte seg i kyrkja