Bokmålsordboka
åle
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å åle | åler | åla | har åla | ål! |
| ålet | har ålet | |||
| ålte | har ålt |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| åla + іменник | åla + іменник | den/det åla + іменник | åla + іменник | ålende |
| ålet + іменник | ålet + іменник | den/det ålede + іменник | ålede + іменник | |
| den/det ålete + іменник | ålete + іменник | |||
| ålt + іменник | ålt + іменник | den/det ålte + іменник | ålte + іменник | |
Походження
av ål (1Фіксовані вирази
- åle segbukte seg;
sno seg- han ålte seg gjennom den trange åpningen;
- hun la seg på magen og ålte seg fram til iskanten