Bokmålsordboka
brennpunkt
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| et brennpunkt | brennpunktet | brennpunktbrennpunkter | brennpunktabrennpunktene |
Значення та вживання
- punkt der lysstråler samles etter å ha gått gjennom en samlelinse eller blitt reflektert av et hulspeil;
- betegnelse for et bestemt punkt i et kjeglesnitt
- i overført betydning: sentrum for noe viktig eller interessant;
Приклад
- stå i brennpunktet for begivenhetene