Bokmålsordboka
absolusjon
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
en absolusjon | absolusjonen | absolusjoner | absolusjonene |
Вимова
absolusjoˊnПоходження
fra latin ‘det å løse’; jamfør absolvereЗначення та вживання
syndsforlatelse etter skriftemål;
tilgivelse
Приклад
- få absolusjon for syndene sine;
- gi absolusjon