Bokmålsordboka
vertikal 2
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| vertikal | vertikalt | vertikale | vertikale |
Походження
fra nylatin; av latin vertex ‘virvel, isse’, av vertere ‘vende’Значення та вживання
- motsatt horisontal (2
Приклад
- en vertikal akse;
- vertikale stolper
- som gjelder oppstigende ledd i en institusjon, en prosess eller lignende
Приклад
- de vertikale leddene i en produksjonskjede fra råvare til ferdigprodukt
- brukt som adverb:
- samarbeide horisontalt og vertikalt
Фіксовані вирази
- vertikal integrasjon/integreringdet at en aktør eller eier kontrollerer flere (eller alle) ledd i en produksjon (fra råvare til ferdig vare)