Bokmålsordboka
tungvint, tungvinn
прикметник
однина | множина | ||
---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
tungvinn | tungvint | tungvinne | tungvinne |
tungvint | tungvinte | tungvinte |
Походження
av vinne (3 med betydning ‘arbeide’Значення та вживання
Приклад
- tungvint gårdsdrift;
- en tungvint ordning;
- det er tungvint å komme seg dit med buss;
- stedet ligger tungvint til