Bokmålsordboka
tittel
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en tittel | tittelen | titler | titlene |
Походження
norrønt titull; av latin titulus, opprinnelig ‘innskrift, påskrift’Значення та вживання
- navn eller overskrift som kort antyder eller symboliserer innholdet av en tekst, et bilde eller lignende
Приклад
- jeg husker tittelen på boka, men ikke navnet på forfatteren;
- tittelen på det maleriet sier meg ingenting
- betegnelse for en persons stilling eller rang
Приклад
- smykke seg med en fin tittel;
- ha tittelen ingeniør;
- en beskyttet tittel
- betegnelse som mester innenfor en idrettsgren
Приклад
- forsvare en tittel