Bokmålsordboka
tittel
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en tittel | tittelen | titler | titlene |
Походження
norrønt titull; fra latin titulus, egentlig ‘innskrift, påskrift’Значення та вживання
- navn eller overskrift som kort antyder eller symboliserer innholdet av en tekst, et bilde eller lignende
Приклад
- tittelen på det maleriet sier meg ingenting;
- jeg husker tittelen på boka, men ikke navnet på forfatteren
- betegnelse for en persons stilling eller rang
Приклад
- ha en fin tittel å (kunne) skryte av
- i idrett: betegnelse som mester innenfor en idrettsgren
- forsvare en tittel