Bokmålsordboka
tilstoppe
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å tilstoppe | tilstopper | tilstoppa | har tilstoppa | tilstopp! |
| tilstoppet | har tilstoppet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| tilstoppa + іменник | tilstoppa + іменник | den/det tilstoppa + іменник | tilstoppa + іменник | tilstoppende |
| tilstoppet + іменник | tilstoppet + іменник | den/det tilstoppede + іменник | tilstoppede + іменник | |
| den/det tilstoppete + іменник | tilstoppete + іменник | |||