Bokmålsordboka
stylte 2, styltre
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å stylte | stylter | stylta | har stylta | stylt! |
styltet | har styltet | |||
å styltre | styltrer | styltra | har styltra | styltr!styltre! |
styltret | har styltret | |||
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
stylta + іменник | stylta + іменник | den/det stylta + іменник | stylta + іменник | styltende |
styltet + іменник | styltet + іменник | den/det styltede + іменник | styltede + іменник | |
den/det styltete + іменник | styltete + іменник | |||
styltra + іменник | styltra + іменник | den/det styltra + іменник | styltra + іменник | styltrende |
styltret + іменник | styltret + іменник | den/det styltrede + іменник | styltrede + іменник | |
den/det styltrete + іменник | styltrete + іменник |
Значення та вживання
- gå (som) på stylter
Приклад
- stylte på tynne bein
- i presens partisipp:
Приклад
- komme styltende
Фіксовані вирази
- stylte seg oppopptre på en unaturlig og tilgjort måte;
jamfør oppstyltet