Bokmålsordboka
stenke
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å stenke | stenker | stenka | har stenka | stenk! |
| stenket | har stenket | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| stenka + іменник | stenka + іменник | den/det stenka + іменник | stenka + іменник | stenkende |
| stenket + іменник | stenket + іменник | den/det stenkede + іменник | stenkede + іменник | |
| den/det stenkete + іменник | stenkete + іменник | |||