Bokmålsordboka
spesiell
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| spesiell | spesielt | spesielle | spesielle |
Походження
gjennom tysk, fra fransk special; av latin species ‘slag’Значення та вживання
særskilt, bestemt, særegen
Приклад
- en spesiell anledning;
- ha en spesiell form for humor;
- ha spesielle anlegg for noe;
- boka er for spesiell til å vekke allmenn interesse;
- han er noe spesiell
- brukt som adverb:
- spesielt vil jeg understreke hva som må gjøres