Bokmålsordboka
skum 1
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| et skum | skummet | skum | skummaskummene |
Походження
egentlig ‘dekkende lag’Значення та вживання
- hvite blærer som danner seg på væske som er i sterk bevegelse
Приклад
- skummet av en foss;
- ølskum;
- være falsk som skum på vann
- fråde (1
- skummet stod om kjeften på hesten
- lag av såpeblærer
Приклад
- såpeskum
- masse av luftfylte blærer som brukes til å slokke brann med