Bokmålsordboka
segl 1
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| et segl | seglet | segl | seglaseglene |
Походження
gjennom lavtysk; fra latin sigillum, diminutiv av signum ‘tegn’Значення та вживання
- avtrykk i lakk, voks, metall eller papir som er festet til et dokument for å bekrefte at det er ekte
Приклад
- sette sitt segl under et dokument;
- bryte seglet på et brev
- stempel eller ring med mønster som brukes til å lage avtrykk i voks, lakk og lignende;
Приклад
- kongens segl
Фіксовані вирази
- lukket med sju seglhelt lukket, så ingenting slipper ut
- min munn er lukket med sju segl;
- hele staben hadde munnen lukket med sju segl