Bokmålsordboka
beinbrudd, beinbrott, benbrudd
іменник середній
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
et beinbrott | beinbrottet | beinbrott | beinbrottabeinbrottene |
et beinbrudd | beinbruddet | beinbrudd | beinbruddabeinbruddene |
et benbrudd | benbruddet | benbrudd | benbruddabenbruddene |
Значення та вживання
- brudd i en knokkel;
Приклад
- få et beinbrudd i tommelen
- brudd i et bein (1, 4)
Приклад
- bli innlagt på sykehus med beinbrudd