Bokmålsordboka
park
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en park | parken | parker | parkene |
Походження
fra fransk; av middelalderlatin parricus ‘innhegning, dyrehage’Значення та вживання
- større grøntområde med beplantning;stort hageanlegg
Приклад
- byen har mange fine parker
- som etterledd i ord som
- bypark
- område med attraksjoner
- som etterledd i ord som
- dyrepark
- skulpturpark
- område der det blir produsert noe eller foregår en bestemt aktivitet
- som etterledd i ord som
- industripark
- solpark
- særlig i sammensetninger: stort (fredet) naturområde
- som etterledd i ord som
- nasjonalpark
- naturpark
- særlig i sammensetninger: samling av maskiner eller materiell
- som etterledd i ord som
- bilpark
- maskinpark