Bokmålsordboka
oppslutning
іменник чоловічий або жіночий
| рід | однина | множина | ||
|---|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма | |
| чоловічий | en oppslutning | oppslutningen | oppslutninger | oppslutningene |
| жіночий | ei/en oppslutning | oppslutninga | ||
Значення та вживання
- det å samle seg om eller støtte opp om;tilslutning, deltakelse
Приклад
- stor oppslutning om 17. mai-feiringen;
- dette synet fikk stor oppslutning på 1800-tallet
- i kjemi: metode for å løse opp materialer fullstendig;det å oppslutte