Bokmålsordboka
opphøye
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å opphøye | opphøyer | opphøya | har opphøya | opphøy! |
| opphøyde | har opphøyd | |||
| opphøyet | har opphøyet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| opphøya + іменник | opphøya + іменник | den/det opphøya + іменник | opphøya + іменник | opphøyende |
| opphøyd + іменник | opphøyd + іменник | den/det opphøyde + іменник | opphøyde + іменник | |
| opphøyet + іменник | opphøyet + іменник | den/det opphøyede + іменник | opphøyede + іменник | |
| den/det opphøyete + іменник | opphøyete + іменник | |||
Значення та вживання
gjøre høyere, forfremme
Приклад
- opphøye noen i adelsstanden;
- opphøye nåværende praksis til lov;
- de opphøyde seg selv til ledere
Фіксовані вирази
- opphøye et tallmultiplisere et tall med seg selv