Bokmålsordboka
myndighet
іменник чоловічий або жіночий
| рід | однина | множина | ||
|---|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма | |
| чоловічий | en myndighet | myndigheten | myndigheter | myndighetene |
| жіночий | ei/en myndighet | myndigheta | ||
Значення та вживання
- myndig (2) oppførsel;
Приклад
- opptre med myndighet;
- ha myndighet til å gjøre noe;
- hvem har den avgjørende myndighet?
- bevilgende og lovgivende myndighet;
- det har du ingen myndighet til
Приклад
- her må myndighetene ta ansvar!
- de kommunale myndigheter