Bokmålsordboka
mule 1
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en mule | mulen | muler | mulene |
Походження
norrønt múli; jamfør munnЗначення та вживання
- munnparti hos visse større dyr, særlig drøvtyggere og hest
Приклад
- klappe hesten på mulen
- åpning på pose eller sekk